ویروس خوبی
سلام
اولا یه تشکر کنم ازهمه دوستان خوبم که تو پروژه من مشارکت داشتند. آقا خیلی خیلی ازتون ممنونم. خانما مردونه مرام گذاشتید. خلاصه هر موقع نیاز داشتم که یه عده تو نظرسنجی های مربوط به واحد های درسیم مشارکت کنند بچه های بیان و وبلاگ نویس بی منت بهم کمک کردند.
دوما تو این مدت که مشغول جمع آوری داده و جذب مشارکت آدما برای تحقیقم بودم خب با آدم های زیادی تو جاهای مختلف ارتباط برقرار کردم. آدم هایی که اکثرشون رو نمیشناختم و برای اولین بار با اونا صحبت میکردم. تو این معاشرت ها با یه سری چیزایی برخورد میکردم که خیلی منو تحت تاثیر قرار میداد.
همین مسئله کمک کردن آدما و همکاری کردن تو یه کار علمی. حالا اگر نخواییم وجه علمی و مطالعاتی ماجرا رو در نظر بگیریم همون نحوه واکنش آدما در موقعیت کمک کردن به دیگری در شرایطی که ازشون درخواست کمک شده خیلی جای بحث داره. موقعیتی که در مقابل این کمک کردن هیچ امتیاز یا سود مشخصی قرار نبود بهشون برسه.
برام جالب بود که بعضیا تو این موقعیت ها سخاوت مندانه بهت کمک میکردند حتی بیشتر از اون چیزی که ازشون طلب شده بود.یجورایی میموندم چقدر یه آدم میتونه وسعت قلب داشته باشه که تمام توان خودشو برای کمک کردن به هم نوع خودش بذاره. میدونید وجود این آدمای سخاوتمند وقتی برام تاثیرگذارترو پررنگ تر میشد که با آدم هایی دیگه ای مواجه میشدم که حتی حاضر نبودن در برابر این درخواست کمک واکنشی نشان دهند و حداقل مخالفت خودشون رو اعلام کنند و با بی تفاوتی تمام عیار از کنار این موضوع می گذشتند. مقایسه این دو دسته از آدما منو خیلی شگفت زده میکرد.
حالا فکر کنید همین آدمایی که انقدر وسعت قلب دارند و خیر خواه هستند چقدر می تونند رو آدم های اطرافشون تاثیر بذارن. اصلا چقدر میتونن ویروس خوبی رو تو محیط اطرافشون پخش کنند. شنیدین میگن خوبی بی جواب نمیمونه. خب معلومه وقتی ویروس خوبی رو به اطرافت پخش میکنی بعد ها انعکاسش دوباره به خودت برمیگرده. یاد اون آقا پسر همکلاسی افتادم که تمام جزوه های کلاس رو تایپ شده و با جزییات کامل و بی منت در اختیار بقیه قرار میداد. همیشه برام سوال بود چرا چیزی که اینقدر براش زحمت کشیده رو مجانی در اختیار بقیه میذاره.! که یبار در جواب گفت من اینکارو مجانی نمیکنم. من یه سری اعتقاداتی دارم و مطمئنم این شیر کردن جزوه هام با بقیه بالاخره یه روزی یه جایی وقتی به کمک کسی نیاز داشتم دستمو میگیره.شاید این یه جور چرخه عشق باشه. من بهت خوبی میکنم چون میدونم توام به من خوبی خواهی کرد. خیلی قشنگه نه؟
یاد شعار کمیته امداد افتادم:
زندگی خالی نیست، مهربانی هست، ایمان هست ...
خلاصه که تو دنیای بی تفاوتا بیاید با حسن نیت با آدما برخورد کنیم. حتما جوابش به خودمون بر میگرده.
