۰۳ مرداد ۹۸ ، ۱۳:۳۵
تنها میان جمعیتی ما نمی شود !
ﻫﯽ ﺷﻌﺮ ﭘﺸﺖ ﺷﻌﺮ، ﺩﻟﻢ ﻭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮﻫﺎ ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ، ﺯﯾﺒﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺩﺭ ﺧﻠﻮﺕ ﺷﻠﻮﻍ ﺧﻮﺩﻡ ﺑﺎﺯ، ﺑﯽ ﮐﺴﻢ
« ﺗﻨﻬﺎ »، ﻣﯿﺎﻥ ﺟﻤﻌﯿﺘﯽ، ﺟﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﻣﻦ ﻫﻢ ﺷﺪﻡ ﺷﻤﺎ؟ ﻧﻪ ﻋﺰﯾﺰﻡ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺁﺧﺮ، ﺑﺪﻭﻥ ﺗﻮ، ﮐﻪ ﻣﻨﻢ، ﻣﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺗﻮ ، ﺍﻭ ﺑﺸﻮﯼ ﻣﺜﻞ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ
ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﺟﺎﻥ ﺗﻮ ﺍﻣّﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﯾﺎﺩ ﺗﻮ ﻣﺜﻞ ﮐﻮﻩ، ﺩﻝ ﻣﻦ، ﺷﺒﯿﻪ ﺑﺎﺩ
ﻣﻦ ﺭﻓﺘﻢ ﻭ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺩﻟﺖ، ﭘﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺩﺍﺭﺍ ﺷﺪﯼ ﻭ ﭼﺘﺮ ﺧﺮﯾﺪﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﻦ
ﺳﺎﺭﺍﯼ ﺯﯾﺮ ﭼﺘﺮ، ﮐﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺩﺭﺑﻨﺪ ﻭ ﻫﻔﺖ ﺗﯿﺮ ﻭ ﻣﺼﻠّﺎ ﮐﻨﺎﺭ ﺗﻮ
ﺑﯽ ﺗﻮ، ﺑﻬﺸﺖ ، ﺟﺎﯼ ﺗﻤﺎﺷﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﮔﺸﺘﻢ، ﻧﮕﺮﺩ ﻧﯿﺴﺖ ﮐﺴﯽ ﻣﺜﻞ ﻣﺎ ﺩﻭ ﺗﺎ
ﻋﺎﺷﻖ ﻧﺒﻮﺩﻩ، ﻧﯿﺴﺖ، ﻧﻪ، ﭘﯿﺪﺍ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
ﺩﯾﺪﯼ ﮐﻪ ﺷﻌﺮ ﻫﻢ، ﮐﻢ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﭘﯿﺶ ﺗﻮ
ﺍﯾﻦ ﺷﻌﺮ، ﺑﯽﺣﻀﻮﺭ ﺗﻮ، ﺍﻣﻀﺎ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ
#ناشناس
پریسا سادات ..
